Defalarca uçurumun kıyısına kıyısına gelip, “kazasız belasız” diyebileceğimiz bir seçim dönemini geride bırakan Türkiye “yeni duruma” alışmaya çalışıyor. Bu, AKP’nin “yeni Türkiye’si” değil. Cumhuriyet tarihinin en geniş temsiliyetine sahip bir parlamento ile gerçekten yeni bir Türkiye… Bu “yeni Türkiye’nin” kilidini açan da, yıllardır baraj altında kalmaya mahkûm edilen, baraj altında kaldığı sürece de sadece belirli bir etnik kimlik üzerinden radikal siyasetin deli gömleğiyle boğuşturulan bir geleneğin 21. Yüzyıl Türkiye’sine yakışan genç filizi: HDP…

"Bugünün dünyasında, toplumların ırkçı, milliyetçi, militer, cinsiyetçi, muhafazakâr ve piyasacı güçlere teslim olmasına karşı durmak, bu güçlere karşı geniş bir toplumsal desteğe dayanarak mücadele etmek büyük önem taşıyor. İnsanın insana kulluk etmediği, baskının ve sömürünün olmadığı, savaşların yaşanmadığı, ezen ve ezilen ilişkisinin son bulduğu; tüm insanlığın dil, din, renk, ırk, cinsiyet farkı olmaksızın, yaşamın her alanında eşit, özgür, insanca ve adil yaşadığı bir dünya bugün de bir özlem olarak varlığını sürdürüyor. İnsanlık tarihinde sağlanan gelişim ve elde edilen kazanımlar da bu özlemin boş bir hayal olmadığını gösteriyor.

Gündem yorgunu Türkiye, sakin zamanlarda bile Kıbrıs meselesini elinde evirip çevirip çabucak sıkılarak kenara atardı ya, bu kez iyice uzaklaştı Ada gündeminden.

Kuzeyli, hatta batılı bir sükûnetten uzak olduğumuz malum fakat Ortadoğu avazeliğimizle harlanan Akdeniz duygusallığımız da fena… Önünü sonunu düşünmeden kendimizi kaptırdığımız yaşadığımız o anın sarhoşluğuyla kırıp döküyoruz birbirimizi. Sonrasında kırıp döktüklerimizi toplamak, hasarı onarıp yeniden yola koyulmak zorlaşıyor. Kişisel ilişkilerimizde de, özellikle kritik toplumsal değişim dönemlerinde siyasi rakip olarak gördüklerimizle ilişkilerimizde de durum böyle genellikle…

Geldik mi yine ana- yavru muhabbetine?

Daha mazbatasını almadan, halka teşekkür konuşmasında “Türkiye ile karşılıklı saygı ve işbirliğine dayalı kardeşlik bağlarını” ifade eden Kuzey Kıbrıs’ın yeni Cumhurbaşkanına Ankara’dan jet hızıyla gelen yanıt biraz “ne kardeşliği ulan?” tadında oldu. Erdoğan’a göre Türkiye’nin Kıbrıslı Türkler ile ilişkisi “ana- yavru ilişkisiydi ve öyle de kalmalıydı”.

Kıbrıs’ın Kuzeyinde kıran kırana geçen Cumhurbaşkanlığı seçimi, hiç de sürpriz olmayan bir sonuçla 2. Tura kaldı. İlk turda en fazla oyu alan mevcut Cumhurbaşkanı Derviş Eroğlu ile bağımsız aday Mustafa Akıncı, rakiplerini geride bırakarak ikinci turda yarışmaya hak kazandılar.

Kuzey Kıbrıs, 19 Nisan 2015 tarihinde gerçekleştirilecek olan Cumhurbaşkanlığı seçimlerine hazırlanıyor. Kıbrıslı Türkler, 1983'te ilan edilen KKTC'nin Rauf Denktaş, Mehmet Ali Talat ve Derviş Eroğlu'ndan sonra 4. Cumhurbaşkanını seçecekler.

12 Eylül faşizminin koyu karanlığında dünya edebiyatı ve sinemasının, o ağır sansür ortamına rağmen hayatımıza sızdırabildiği ışığa sarılan bizim kuşak için “La Historia Oficial” (Resmi Tarih) unutulmaz yapıtlardan biriydi.

Kraliçe’nin tacından bir mücevher düşecek diye heyecanlanan 3. Dünya intikamcılığının çekiciliği, ne yalan söyleyeyim beni bile sarmadı değil. William Wallace’ın destansı mücadelesini Mel Gibson’ın o her dem buğulu gözleriyle izleyip duygulanmış kuşağız ne de olsa. İşin içine biraz da Kraliçe’nin İrlanda’ya reva gördüklerinin rövanşist duygusu girince, “Hadi İskoçya! Bastır İskoçya!” nidalarıyla İskoçların referandumda ayrılık kararı vereceği beklentisiyle içimiz kıpır kıpır oldu.

Birkaç gündür Kıbrıs’ta, Lefkoşa’nın kendini o güzelim Eylül sarısına bıraktığı sokaklarındayım. Surlariçi’nde, Büyük Han’da kahve yudumlayıp, arada Arasta esnafıyla muhabbet edip, Bandabuliya’da verigoların tadına bakıp dar zamanlarda küçük aylaklık fırsatları yaratıyorum kendime.